Γραμματισμός, κοινωνία και εκπαίδευση

Ο όρος γραμματισμός χρησιμοποιείται εδώ και μερικά χρόνια στην ελληνική βιβλιογραφία αντί του παλαιότερου αλφαβητισμός, έχει όμως ευρύτερο περιεχόμενο. Δεν δηλώνει απλώς την ικανότητα για ανάγνωση και γραφή αλλά και την ικανότητα κατανόησης, παραγωγής και κριτικής αντιμετώπισης διαφόρων μορφών προφορικών και γραπτών κειμένων, ανάλογα με τις εκάστοτε επικοινωνιακές περιστάσεις. Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται πέντε βασικά κείμενα των J. P. Gee, G. Wells, R. Hasan και C. Luke, τα οποία, στους αντίποδες των παραδοσιακών προσεγγίσεων, μελετούν τον γραμματισμό στο πλαίσιο των κοινωνικών πρακτικών, υπογραμμίζουν την αλληλεπίδραση κοινωνίας και σχολικής πράξης, εξετάζουν τις αντιλήψεις και αναζητούν νέους ορισμούς, προκειμένου ο γραμματισμός να αφορά την παραγωγή και όχι την αναπαραγωγή γνώσης, ενώ, τέλος, διερευνούν τις νέες ανάγκες που προκύπτουν από τη διάδοση και τη χρήση των νέων τεχνολογιών σε σχέση με τη σχολική εκπαίδευση και τον γραμματισμό. Ενδεικτικοί είναι οι τίτλοι τους: "Ο γραμματισμός και ο μύθος του γραμματισμού: από τον Πλάτωνα στον Freire", "Οι σπουδές του νέου γραμματισμού: κοινωνικοπολιτισμικές προσεγγίσεις της γλώσσας και του γραμματισμού", "Γλώσσα, γραμματισμός και εκπαίδευση", "Γραμματισμός, καθημερινή ομιλία και κοινωνία", "Κυβερνοσχολείο και τεχνολογική αλλαγή: πολυγραμματισμοί για τη νέα εποχή".